Ο Ουσουλτζόγλου Νικόλαος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 5 Νοεμβρίου του 1952. Η καταγωγή του είναι από τη Μικρή Ασία,  από την Καισάρεια της Καππαδοκίας. Το 1970 εισήχθη με εξετάσεις στην Ανωτάτη Βιομηχανική, στο σημερινό Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, στο Οικονομικό τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων. Ανέλαβε την οικογενειακή Επιχείρηση Εκκοκκιστηρίων Βάμβακος το 1978 και θητεύει για δεύτερη φορά ως Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Ν. Ημαθίας.

Από την πλευρά του πατέρα του, ο γενάρχης της οικογένειας Ουσουλτζόγλου ήταν ο Χατζή Μπαμπάς, που γεννήθηκε γύρω στο 1800 στην Καισάρεια. Ήταν πατέρας 18 παιδιών, τα 14 αγόρια και τα 4 κορίτσια. Ο προπάππους του βιογραφούμενου, Βασίλειος Ουσουλτζόγλου, ήταν ένα από αυτά τα αγόρια. Ήταν μεταφορέας-έμπορος. Το χειμώνα δούλευε στα Άδανα, όπου είχε η οικογένεια εκκοκκιστήρια βάμβακος, μέχρι το 1922, τη Μικρασιατική Καταστροφή. Με το διωγμό η μεγάλη οικογένεια διασκορπίστηκε σε όλο τον κόσμο. Άλλοι συνέχισαν την επιχείρηση σιδήρου και κατασκευής από κανόνια μέχρι καρφιά, δίπλα στο Βόσπορο,  στην Κωνσταντινούπολη, άλλοι στην Αμερική, άλλοι στη Θεσσαλονίκη, στη Γαλλία, στο Λίβανο, στην Αθήνα και αλλού.

Ο παππούς του βιογραφούμενου, Νικόλαος, γιός του Βασιλείου, γεννήθηκε το 1870. Βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη μετά το διωγμό και η οικογένεια ανέλαβε τη διαμόρφωση της περιοχής, που είχε διατεθεί σε πρόσφυγες, στο γνωστό Μπίτ Παζάρ, όπου κατασκευάστηκε και η πρώτη κατοικία στην Ελλάδα και σώζεται έως σήμερα. Ο Νικόλαος (παππούς) ήταν παντρεμένος με τη Χαρίκλεια Ωνάσογλου, της γνωστής οικογενείας Ωνάση. Όταν έφτασαν στην Ελλάδα, είχαν ήδη 3 παιδιά, τον Πρόδρομο (πατέρα του βιογραφούμενου), τη Μαριάνθη και τον Ιορδάνη. Είχαν υιοθετήσει και τον έναν γιό της αδερφής της Χαρίκλειας, που είχε πεθάνει και άφησε 3 ορφανά, τον Βασίλειο Σπυρίδη που έγινε ισότιμο μέλος της οικογένειας. Ήταν δεμένη οικογένεια.

Ο Πρόδρομος (πατέρας του βιογραφούμενου), στα 12 χρόνια του, το 1917, έφυγε από την Καισάρεια, για να φοιτήσει στο γαλλικό Κολλέγιο Saint Joseph της  Κωνσταντινούπολης, μένοντας με τους Ουσουλτζόγλου της Πόλης. Ο εξάδερφός του, Τηλέμαχος Ουσουλτζόγλου, μεγιστάνας της εποχής, έφυγε νύχτα από την Κωνσταντινούπολη, μέσω Βουκουρεστίου για την Ελλάδα, μαζί με τον νεαρό Πρόδρομο, γιατί, μόλις μπήκαν τα ελληνικά στρατεύματα στην Κωνσταντινούπολη,  δώρισε στον στρατηγό Παρασκευόπουλο ένα άλογο εξαιρετικού κάλλους που το είχε ζητήσει ο επικεφαλής του τουρκικού στρατού και αρνήθηκε να το χαρίσει. Έφθασαν στη Θεσσαλονίκη με μια βαλίτσα ρούχα μόνο.

Ο Πρόδρομος ξεκίνησε το σκληρό αγώνα της επιβίωσης, αγοράζοντας ένα άλογο και ένα κάρο και κάνοντας μεταφορές. Μετά, πήρε το πρώτο του φορτηγό, το 1925-1928. Ξεκίνησαν τα αντιπλημμυρικά έργα του μακεδονικού κάμπου για την αποξήρανση της λίμνης Γιαννιτσών και εκείνος, όντας εξαιρετικά τολμηρός, ανέλαβε την υπεργολαβία από τη Γαλλική εταιρεία Foundation. Εγκαταστάθηκε στη Βέροια, απ’ όπου συνέχισε να κατασκευάζει για την Εταιρεία διάφορα δημόσια έργα.

Οι γονείς του έφτασαν το 1922 στον Πειραιά μαζί με άλλους πρόσφυγες. Ο Πρόδρομος τους έφερε και τους εγκατέστησε στη Θεσσαλονίκη, στο Μπίτ Παζάρ, ενώ ο ίδιος κατάφερε, συνεχίζοντας τη δουλειά με το φορτηγό, να αποκτήσει 40 επιπλέον φορτηγά και να ιδρύσει το Πρακτορείο Μεταφορών «ΙΚΑΡΟΣ» για μεταφορές Βέροια-Αθήνα και Βέροια-Θεσσαλονίκη, που υπάρχει έως σήμερα. Το 1935 ίδρυσε το ΚΤΕΛ υπεραστικών λεωφορείων Ημαθίας και απέκτησε το λεωφορείο με το Νο1 «Βασίλισσα Βεργίνα».

Το 1936, ολοκληρώνεται η κατασκευή του νεοκλασικού σπιτιού της οικογένειας στη Βέροια.

Στη διάρκεια του 1940, επιτάχθηκαν τα 40 φορτηγά και τα έστειλαν στο Μέτωπο, όπου και καταστράφηκαν. Εν τω μεταξύ, ο Πρόδρομος, μετά την αποξήρανση της λίμνης Γιαννιτσών και έχοντας πια μόνο ένα φορτηγό και μια άδεια οχήματος, κατασκεύασε το πρώτο εκκοκκιστήριο βάμβακος στο πίσω μέρος του σπιτιού του στη Βέροια και ξεκίνησε με το εναπομείναν φορτηγό την εμπορία βάμβακος. Το 1955, κατασκευάζει νέα σύγχρονη μονάδα βάμβακος κοντά στο σιδηροδρομικό Σταθμό της Βέροιας και αρχίζει εξαγωγές σε Ευρωπαϊκές και κυρίως Ανατολικές χώρες, έχοντας μαζί του και τον αδερφό του Ιορδάνη και τον εξάδερφο Βασίλη Σπυρίδη. Προοδεύει, διακρίνεται και θητεύει ως Πρόεδρος του Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Ημαθίας, αλλά και ως Πρόεδρος Εξαγωγέων Βάμβακος Ελλάδας.

Το 1948 γνωρίζει και το 1951 παντρεύεται την Αφροδίτη Ζελομοσίδου, μικρασιάτισσα επίσης, κάτοικο Θεσσαλονίκης και αποκτούν 2 παιδιά, (τον βιογραφούμενο) Νικόλαο και τη Χαρίκλεια.

Η μητέρα του, Αφροδίτη, καταγόταν από το Τσόρουμ. Ο πατέρας της, Ιωάννης, εξαιρετικά μορφωμένος για την εποχή του, μαθηματικός και φιλόσοφος, ήταν υφασματέμπορος και παντρεμένος με την Ολυμπία Ιωαννίδου. Απέκτησαν 7 παιδιά, τη Μαρία το 1903, τον Διονύση το 1906, την Ελισάβετ το 1909, τη Βηθλεέμ το 1911, την Αναστασία το 1914, την Αφροδίτη το 1916 (μητέρα του βιογραφούμενου) και τον Θεόδωρο το 1919. Η Μαρία παντρεύτηκε τον Θεόδωρο Μπαλλή, διευθυντή λιμένος Πειραιώς και απέκτησαν την Ευτυχία και την Ολυμπία. Ο Διονύσης παντρεύτηκε την Πότα Βουτσουκάκη και απέκτησαν τον Νίκο και την Όλυ. Η Ελισάβετ παντρεύτηκε τον Κοσμά Λαμπίδη, έμπορο και απέκτησαν τον Δαμιανό, την Κυριακή, τη Βίλμα και τον Γιάννη (οι γνωστοί Αφοί Λαμπίδη, επιχείρηση επάργυρων επίχρυσων). Η Βηθλεέμ παντρεύτηκε τον Σταύρο Σταυρίδη και απέκτησαν τον Γιάννη και τον Θεόδωρο, δικηγόρο και έμπορο αντίστοιχα. Η Αναστασία δεν παντρεύτηκε. Η Αφροδίτη (μητέρα του βιογραφούμενου) σπούδασε στο Γαλλικό Κολλέγιο και στη συνέχεια στην Ιταλική Οικοκυρική Σχολή. Ο Θεόδωρος, απόφοιτος της Ανωτάτης Εμπορικής, οικονομολόγος στην Αθήνα παντρεύτηκε τη Ρωξάνη Παπάζογλου, κόρη υφασματοβιομήχανου και απέκτησαν έναν γιo, τον Δανιήλ, οικονομολόγο, που εργάστηκε ως Επιθεωρητής του Υπουργείου Οικονομικών.

Ο Πρόδρομος, πατέρας του βιογραφούμενου, ήταν εργατικός, ευφυής,  ευεργέτης, σκληρός με τη ζωή, που την κέρδισε με διαρκή αγώνα. Ήταν ευσυγκίνητος και ευαίσθητος, παρά την αυστηρότητα που απέπνεε η παρουσία του. Απεβίωσε το 1984, παραμονή Πρωτοχρονιάς, μετά από 7χρονη ασθένεια. Η σύζυγός του και μητέρα του βιογραφούμενου, Αφροδίτη, ευγενική, διακριτική, μιλούσε πολύ καλά γαλλικά και ιταλικά, ζωγράφιζε με λάδια κυρίως φύση και στάθηκε κολώνα για το σύζυγο, μέχρι την τελευταία του πνοή και τα παιδιά της, μέχρι τη δική της τελευταία πνοή το 2001. Πρόλαβε να καμαρώσει την πρόοδο των παιδιών της και να χαρεί 5 εγγόνια που τα υπεραγαπούσε.

Η αδερφή του βιογραφούμενου, Χαρίκλεια, είναι Δημοσιογράφος. Εξέδιδε για 17 χρόνια την τοπική εφημερίδα «Αλλαγή» και ασχολήθηκε με όλα τα είδη της δημοσιογραφίας (έντυπα, ραδιόφωνο, τηλεόραση). Το 1980 παντρεύτηκε τον γιατρό Θανάση Γεωργιάδη, επί 8 χρόνια Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Βέροιας, πρώην Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ. Απέκτησαν 2 παιδιά, τον Κωνσταντίνο που σπούδασε Βαλκανικές Σπουδές στο ΑΠΘ και την Αφροδίτη που φοίτησε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και είναι καθηγήτρια χορού στη Στουτγάρδη. Η Χαρίκλεια Ουσουλτζόγλου - Γεωργιάδη ήταν Δήμαρχος Βέροιας από το 2006-2014, οπότε και αποχώρησε οικειοθελώς από τον Δήμο. Ήταν επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας 2010-2014 στο Συμβούλιο των Περιφερειών της Ευρώπης και στη Διοίκηση της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας.

Ο βιογραφούμενος, από το 1972-1975, σε εποχή άνθισης του παράνομου φοιτητικού Κινήματος, αναλαμβάνει Πρόεδρος Συλλόγου Φοιτητών Βέροιας και λαμβάνει μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα. Μετά τις σπουδές του στη Θεσσαλονίκη και τη στρατιωτική του θητεία, επέστρεψε στη Βέροια και ανέλαβε εξ ολοκλήρου την ευθύνη της οικογενειακής επιχείρησης βάμβακος. Ασχολήθηκε με τον αθλητισμό, πρώτα ως αθλητής του άλματος επί κοντώ, αλλά και στο μπάσκετ, το βόλεϊ και την ορειβασία, ενώ μετά από το 1984-1996  ως Πρόεδρος του ιστορικού ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ. Μιλάει αγγλικά, τουρκικά και γαλλικά.

Το 1978, ξεκινάει νέες επενδύσεις σε καινούριο εξοπλισμό της επιχείρησης, αυξάνεται η δυναμικότητά της και το 1996 κατασκευάζεται νέο εργοστάσιο στην περιοχή της Κυψέλης Ημαθίας, δημιουργώντας μια από τις μεγαλύτερες μονάδες στην Ελλάδα. Το 95% της παραγωγής κατευθύνεται σε εξαγωγές στην Άπω Ανατολή. Παράλληλα, ξεκίνησε και εμπορία δημητριακών, που σε μεγάλο ποσοστό εξάγονται.

Το 1980, παντρεύεται την καθηγήτρια Γαλλικής Φιλολογίας, Δέσποινα Παπαγιαννούλη, εξαίρετη σύζυγο και μητέρα, υπεύθυνη για την άριστη αγωγή και ανατροφή των τριών παιδιών τους, του Πρόδρομου, του Γιώργου και της Αφροδίτης. Ο Πρόδρομος γεννήθηκε το 1981, ο Γιώργος το 1984 και η Αφροδίτη το 1988.

Ο Πρόδρομος είναι απόφοιτος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Κρήτης. Ασχολήθηκε αρχικά με οικονομικοτεχνικές μελέτες και ευρωπαϊκά προγράμματα, ενώ παράλληλα πάντα βρισκόταν μέσα στην οικογενειακή επιχείρηση και από το 2010 ανέλαβε ενεργό δράση σε αυτήν. Μιλάει Αγγλικά και Γαλλικά.

Ο Γιώργος είναι απόφοιτος του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Πατρών. Είναι κάτοχος ΜΒΑ. Μιλάει, επίσης, Αγγλικά και Γαλλικά και είναι ενεργό μέλος της οικογενειακής επιχείρησης από το 2010.

Η Αφροδίτη είναι απόφοιτη του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά.

Ο βιογραφούμενος θήτευσε Αντιπρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής Βάμβακος της Commission από το 1982-2000. Από το 1982-1990 ήταν Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Εξαγωγέων Βάμβακος. Το 1982-2005 υπήρξε Γραμματέας και Αντιπρόεδρος του Επιμελητηρίου Ημαθίας και από το 2006 έως σήμερα είναι Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Ημαθίας. Προσφέροντας στα κοινά, θήτευσε και δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Βέροιας.

Στη διάρκεια της ζωής της Επιχείρησης Βάμβακος Ουσουλτζόγλου, από το 1935 μέχρι σήμερα, έχουν συνταξιοδοτηθεί από αυτήν πάνω από 500 άτομα.