Ο Γαληνάκης Ευάγγελος του Αντωνίου γεννήθηκε στις 18 Μαΐου 1943 στο Ηράκλειο. Η καταγωγή του είναι από το Ρέθυμνο και από το Ηράκλειο Κρήτης. Ασχολείται με την ιδιωτική εκπαίδευση. Διατηρεί με τη σύζυγό του, Νίκη, Κέντρο Ξένων Γλωσσών στο Ηράκλειο.
Οι ρίζες του βιογραφούμενου από την πλευρά του πατέρα του είναι από το Ρέθυμνο και από την πλευρά της μητέρας του είναι από το Ηράκλειο. Οι πρόγονοί του, Νίκος Γαληνάκης και Κώστας Γαληνάκης, ήταν εξαιρετικοί πολεμιστές. Είχαν πολεμήσει στο Ολοκαύτωμα του Αρκαδίου το 1866 και είχαν σκοτώσει πολλούς Τούρκους. Οι πολυάριθμοι Τούρκοι τελικά έπιασαν τον Νίκο Γαληνάκη και, αφού τον συνεχάρησαν, του πρότειναν να πολεμήσει με τον Οθωμανικό Στρατό. Εκείνος αρνήθηκε και οι Τούρκοι τον σκότωσαν.
Τα αδέρφια τους ήταν ο Βαγγέλης, ο Μανώλης και ο Χρήστος, προ- προπαππούδες του βιογραφούμενου. Ο παππούς του βιογραφούμενου, Βαγγέλης Γαληνάκης, γεννήθηκε το 1880. Σε νεαρά ηλικία, πήγε στην Κωνσταντινούπολη, στο Φανάρι, για να δουλέψει. Εκεί εργάστηκε σκληρά και μάζεψε χρήματα. Μετά από μερικά χρόνια αποφάσισε να επιστρέψει στην Κρήτη. Όπως συνηθιζόταν τότε, επέστρεψε με καΐκι περνώντας από τα νησιά του Αιγαίου. Όταν έφθασε στην Κάλυμνο, έμεινε για λίγο και γνώρισε την όμορφη Καλλιόπη Κουκουβαΐνα και την έφερε στο Ηράκλειο. Αγόρασαν οικόπεδο και έχτισαν σπίτι. Παντρεύτηκε την Καλλιόπη και απέκτησαν 6 παιδιά. Η πρώτη κόρη του, Μαρίκα, πήγε στην Αμερική και παντρεύτηκε τον Μιχάλη Τσούλο, με τον οποίο απέκτησαν 3 παιδιά, το Βαγγέλη, τον Γιάννη και την Καλλιόπη. Ο γιος της, Βαγγέλης, έγινε πυρηνικός επιστήμονας, δούλευε σε εργοστάσιο που έφτιαχνε πυραύλους, και σε μια τυχαία έκρηξη, σκοτώθηκε. Εκτός, λοιπόν, από τη Μαρίκα, ο Μανώλης, η Γιαννούλα, ο Γιώργος, ο Αντώνης και η Τασούλα είναι τα υπόλοιπα παιδιά του παππού του βιογραφούμενου, όλοι αποβιώσαντες.
Ο Αντώνης, ο πατέρας του βιογραφούμενου, γεννήθηκε το 1916. Τελείωσε την Γ΄ Γυμνασίου. Υπηρέτησε για 4 χρόνια στο Πολεμικό Ναυτικό και κατά τη διάρκεια της θητείας του, υπηρέτησε και στο υποβρύχιο Παπανικολής. Μετά που απολύθηκε έγινε εργολάβος ελαιοχρωματιστής. Παντρεύτηκε την Ευτυχία Κανάκη. Ο παππούς του βιογραφούμενου, Γιώργος Κανάκης, ήταν φούρναρης. Με την γιαγιά του βιογραφούμενου, από τη μεριά της μητέρας του, Μαρία Ατσαλάκη, δασκάλα, απέκτησαν τρεις κόρες, την Άννα, την Κατίνα και την Ευτυχία.
Οι γονείς του βιογραφούμενου, Αντώνης και Ευτυχία Γαληνάκη απέκτησαν 7 παιδιά, τον βιογραφούμενο Βαγγέλη το 1943, την Καλλιόπη το 1944, την Μαρία το 1945, τον Δημήτρη το 1947, την Γιαννούλα το 1951, το Γιάννη το 1953 και το Σπύρο το 1959. Ο βιογραφούμενος τελείωσε το εξατάξιο Γυμνάσιο αρρένων στο Ηράκλειο και το Λύκειο Κοραής. Μετά υπηρέτησε στο πεζικό για ένα χρόνο, ως προστάτης οικογένειας, στο Λαγκαδά Θεσσαλονίκης, στο 565 Τάγμα Πεζικού. Επέστρεψε στο Ηράκλειο και ξεκίνησε να μελετά την αγγλική γλώσσα χρησιμοποιώντας το σχολικό φυλλάδιο Μάρσαλ. Έτσι, του δημιουργήθηκε το ενδιαφέρον να ασχοληθεί με τις ξένες γλώσσες. Τότε, δίνει εξετάσεις στην Ολυμπιακή Αεροπορία του Ωνάση σε μια επιτροπή που εκπροσωπείτο από το γραφείο του αντιπροσώπου της Ολυμπιακής, του κυρίου Κουφάκη. Μετά πήγε ο ίδιος και εκπαιδεύτηκε στα κεντρικά γραφεία της Ολυμπιακής, στην Αθήνα, Όθωνος 6, για να μπορεί να εργαστεί στα γραφεία της εταιρείας στο Ηράκλειο. Μετά από 45 ημέρες εκπαίδευσης, ανέλαβε το κομμάτι έκδοσης εισιτηρίων της Ολυμπιακής Αεροπορίας στο Ηράκλειο.
Επειδή ήταν ανήσυχο πνεύμα, άρχισε να αλληλογραφεί με διάφορα Κολλέγια στην Αγγλία. Τότε, το Κολλέγιο West London College του έκανε πρόταση να πάει να σπουδάσει εκεί με ειδικό πρόγραμμα για εργαζόμενους αλλοδαπούς φοιτητές. Έτσι, μετά από ένα χρόνο, εργαζόμενος στην Ολυμπιακή Αεροπορία, τον Φεβρουάριο του 1966 πήγε στην Αγγλία αλλά δεν έγινε δεκτός να εισέλθει από το Dover, διότι δεν είχε λάβει ακόμη την άδεια παραμονής και εργασίας. Επέστρεψε στο Ηράκλειο και λίγο αργότερα, έλαβε από την Αγγλία την άδεια εργασίας. Αμέσως πήγε πάλι στο Λονδίνο και άρχισε τις σπουδές του μέχρι το Σεπτέμβριο του 1969.
Παράλληλα με τις σπουδές του στην Αγγλική γλώσσα, εργάστηκε σε μεταφραστικό γραφείο πάνω από ενάμισι χρόνο. Εκεί απέκτησε πολύ σπουδαίες γνώσεις. Πήρε το Diploma of English και το Proficiency. Όταν ήρθε στο Ηράκλειο, η αδελφή του, η Καλλιόπη, είχε ήδη ανοίξει φροντιστήριο Αγγλικών. Επειδή, όμως, δεν υπήρχαν πολλοί μαθητές, επέστρεψε στο Λονδίνο και εργάστηκε πάλι στο γνωστό του μεταφραστικό γραφείο για άλλους τρεις μήνες.
Κατόπιν, ήρθε στο Ηράκλειο και άνοιξε φροντιστήριο ξένων γλωσσών στο χωριό Αγία Βαρβάρα Ηρακλείου στις 23/2/1970. Μετά από μερικούς μήνες άνοιξε φροντιστήρια ξένων γλωσσών στο Ζαρό και Κρουσώνα. Αργότερα, δημιούργησε φροντιστήρια ξένων γλωσσών και σε άλλα χωριά όπως τον Άγιο Μύρωνα, Βενεράτο, Κάτω Ασίτες, Μάλια, Άγιο Θωμά, Αυγένικη και Αρκαλοχώρι του νομού Ηρακλείου. Τότε υπήρχε μεγάλη ζήτηση εκμάθησης της Αγγλικής γλώσσας. Είχε δημιουργήσει δεκάδες θέσεις εργαζομένων καθηγητών Αγγλικής, οι περισσότεροι των οποίων, έχοντας αποκτήσει διδακτική πείρα, διορίστηκαν στο Δημόσιο. Παράλληλα, όμως, με την επαγγελματική αυτή δραστηριότητα, συνδικαλίζονταν με την PALSO, Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Κέντρων Ξένων Γλωσσών και διετέλεσε και Πρόεδρος, επί μακρόν, του αντίστοιχου τοπικού Συλλόγου Ηρακλείου.
Στην προσωπική του ζωή, ο βιογραφούμενος παντρεύτηκε στις 29/9/1974 με τη Νίκη Αργυρού, καταγωγής από τα Μάλια Ηρακλείου. Λίγο πριν το γάμο του, όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Κύπρο, στις 20/7/1974, εκκλήθει στην επιστράτευση όπου υπηρέτησε στην περιοχή του χωριού Αυγενική, επί 37 ημέρες. Η σύζυγός του Νίκη, τελείωσε το εξατάξιο Γυμνάσιο, τα Αγγλικά και τη Σχολή Ζωγραφικής Catenale και εργάστηκε στην οικογενειακή επιχείρηση των Φροντιστηρίων Ξένων Γλωσσών. Απέκτησαν τρία παιδιά, τον Αντώνη το 1976, τον Πέτρο το 1977 και τον Αλέξανδρο το 1979. Ο Αντώνης σπούδασε Πολιτιστικές Επιστήμες και Marketing στην Αγγλία και είναι τώρα παντρεμένος με την Μερόπη Ιωαννίδου. Ο Πέτρος σπούδασε Tourism Management και Hospitalities Studies στην Αγγλία, Αμερική και στο Minoan College της Κρήτης. Ο Αλέξανδρος ασχολείται με το αναπηρικό Ράγκμπυ λόγω κάποιου τροχαίου ατυχήματος.
Ο βιογραφούμενος παράλληλα με την επιχείρηση ασχολείται με τα κοινά για το καλό του τόπου του. Υπήρξε ποδοσφαιριστής του ΟΦΗ από το 1955 μέχρι το 1964. Αργότερα, υπήρξε Μέλος του Δ.Σ. του Ερασιτέχνη ΟΦΗ για 11 χρόνια. Ήταν Έφορος κολύμβησης και Πόλο. Ήταν Διευθυντής του Βαρδινογιάννειου Μαραθώνιου Δρόμου που διοργάνωνε ο ΟΦΗ. Συμμετείχε σε πολλά διεθνή Συνέδρια για τους Μαραθώνιους δρόμους ανά τον κόσμο. Σήμερα είναι συνταξιούχος και το Κέντρο Ξένων Γλωσσών, 110 τ.μ είναι ιδιόκτητο και το έχει αναλάβει η σύζυγός του Νίκη, την οποία βοηθάει στην διοικητική οργάνωση και λειτουργία του σχολείου που βρίσκεται στη Θέρισσο και απασχολεί 6 καθηγήτριες. Το Κέντρο Ξένων Γλωσσών ΓΑΛΗΝΑΚΗ διατηρείται ακόμη ως ένα από τα καλύτερα του Νομού Ηρακλείου.
